Masa depan pelbagai kaum bersama PAS

ABDUL HADI AWANG

(Teks transkrip dan suntingan dari ucapan Presiden PAS dalam Majlis Luncheon dialog perpaduan nasional PAS Selangor di Restoran Zam-zam, Shah Alam pada 25 Mac 2018 yang disediakan oleh Pelatih Harakah, ZAID MD ADHAR)

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ

“(Kata Allah di dalam al-Quran) Sesungguhnya Kami telah menciptakan kamu wahai manusia, bermula daripada seorang lelaki (Adam) dan seorang perempuan (Hawa). Kami jadikan kamu berbangsa-bangsa, bersuku-kaum, dan berpuak-puak. Supaya kamu berkenalan di antara satu sama lain. Yang paling mulia kalangan kamu ialah yang paling bertakwa (yang paling patuh kepada perintah Allah).”

(al-Hujurat: 13)

Bersaudara

Banyak kalangan memberi sikap yang salah faham terhadap Islam. Pembacaannya melalui buku-buku dan penulisan orientalis, penulisan orang-orang Barat yang bersikap musuh, dengki terhadap Islam.

Sepatutnya mereka membaca terjemahan Quran dan sumber Islam yang asal itu. Islam tidak boleh ditakrifkan, didefinisikan hanya kepada agama ataupun religion. Islam daripada perkataan ad-Din. Di dalamnya urusan-urusan agama. Di dalamnya urusan-urusan politik, ekonomi, way of life, cara hidup manusia yang merangkumi segala aspek kehidupan.

Dengan sebab itu, Islam bukan sahaja agama yang berkait dengan ibadat, dengan moral, akhlak, aspek spiritual. Islam juga berkait dengan masyarakat, bukan terkongkong dengan satu umat, bahkan kepada seluruh manusia.

Quran yang saya baca tadi Allah mengatakan manusia semuanya adalah bersaudara. Walaupun mereka berbagai agama, berbagai bangsa, asalnya daripada satu bapa dan satu ibu. Sebenarnya mereka berkeluarga besar, mereka diwajibkan berkenalan dan berhubung kerana manusia dinalurikan, difitrahkan, disifat semula jadikan bermasyarakat Madani.

Dengan makna manusia tidak boleh hidup bersendirian seorang, tak boleh hidup satu bangsa sahaja, satu negeri sahaja. Mesti berhubung di antara satu sama lain. Kerana segala keperluan manusia yang asasi, makanan, pakaian, tempat tinggal, walaupun berbeza agama, ada perbezaan. Tetapi di sana ada satu konsep mesti bermasyarakat Madani, berhubung di antara satu sama lain.

Pakaian yang kita pakai daripada kain semua bangsa ada pakaian walaupun berbeza, daripada kain. Kain daripada benang. Benang daripada kapas. Kapas mesti ditanam, mesti ada cangkul, ada besi, ada logam. Banyak sumber-sumber untuk menghasil hanya satu pakaian sahaja. Maka ada bangsa yang bertani, bangsa yang berniaga, bangsa yang berindustri, yang melombong, yang bertukang. Dibahagikan hasil-hasil yang berbeza di seluruh dunia, hendaklah digabungkan di antara satu sama lain untuk menghasilkan keperluan pakaian, makanan, mesti dicampur, dimasak, diletakkan rempah ratusnya. Menggunakan alat-alat logam yang dilombong dan digali.

Menunjukkan manusia mesti berhubung di antara satu sama lain. Sepatutnya mereka tidak berperang, mereka tidak bergaduh. Islam menganjurkan semua manusia adalah bersaudara. Islam mengharamkan paksaan dalam agama. Walaupun diwajibkan pendakwah mengajak manusia kepada Islam. Tetapi diharamkan paksaan dalam agama.

Diwajibkan adil untuk semua. Sekiranya kita membuka al-Quranul Karim, kita akan dapati semua Rasul-rasul yang membawa Islam, orang Islam wajib beriman kepada semua Rasul-rasul, semua Rasul-rasul mesti orang Islam percaya. Bukan sahaja Adam, Adam, termasuk Ibrahim. Bahkan Ibrahim dikatakan sejarahnya yang mencipta agama Islam yang diubah menjadi agama Hindu.

Ibrahim menjadi Brahma, kemudian diubah kisah dan ceritanya. Tetapi ada penemuannya. Termasuklah Nabi Musa yang disanjung oleh orang Yahudi, Nabi Isa disanjung oleh Kristian. Orang Islam wajib beriman dengan semua Rasul-rasul ini.

Dan manusia bersatu beriman kepada tuhan yang satu. Semua percaya kepada Allah, tuhan, Allah, God, dengan bahasa masing-masing. Perbezaannya ialah dari segi tauhid. Ada agama yang melantik tuhan-tuhan yang lain daripada Allah. Ada agama yang meletakkan sifat tuhan kepada makhluk-makhluk yang lain kepada makhluk-makhluk. Ini perbezaan.