FRASA yang digunakan
oleh Pakatan Harapan (PH) dalam kenyataan akhbarnya selepas
mesyuarat Majlis Presidennya pada 28 Ogos lalu ialah “tidak akan bekerjasama
dengan PAS dalam Pilihan Raya Umum ke-14”.
 |
| Pakatan Harapan sekata tidak bekerjasama dengan PAS |
Itu adalah bahasa
lembutnya. Dalam pengertian sebenar, maksud yang hendak disampaikan ialah mustahil
bagi PH kerjasama dengan PAS.
Hatta parti-parti dan
pemimpin-pemimpin PH yang bersedia tertolak ansur dengan PAS pun akhirnya mengaku
kalah. Pendirian luar biasa pemimpin-pemimpin PAS membingungkan mereka.
Kelmarin cakap lain.
Hari ini cakap lain. Esok entah apa akan dicakapkan. Lain pemimpin lain
cakapnya. Malah pemimpin yang sama pun bertukar cara dan selera mengikut apa
yang lebih popular dan selesa.
Mohon maaflah kalau saya
kata, amat sukar membezakan yang mana satu cakap orang agama dan yang mana satu
cakap gedebe politik.
Ramai pemimpin PH pada
awalnya memberi muka kepada PAS. Malah ada beberapa orang yang sanggup berjumpa,
berbincang dan bersetuju itu dan ini dengan PAS.
Dalam proses itu mereka mengorbankan
kelancaran, perluasan dan perjalanan PH.
Parti Pribumi Bersatu
Malaysia (PPBM) misalnya menangguhkan keputusan menyertai PH kerana mahu
memberi masa dan peluang kepada PAS membuat kata putus.
Penyokong kerjasama
dengan PAS dalam PKR dan PPBM mengambil risiko kerana bukan semua dalam parti
mereka mahu bekerjasama dengan PAS. Malah ramai yang daripada awal lagi menolak
kerjasama dengan PAS.
Setelah melihat perceraian
dalam rumah tangga PAS pada Muktamar
2015 yang disusuli dengan cerai talak tiga dengan DAP dan perpisahan tanpa
talak dengan PKR, ramai pemimpin PPBM berasa adalah sukar menjalin kerjasama dengan
PAS.
Namun begitu, sampai
hari ini pun masih ada sisa-sisa harapan bahawa PAS boleh dibawa berunding. Pintu
rundingan mungkin sudah tertutup tetapi, seperti kata sesetengah pemimpin PH,
tingkap masih terbuka.
Dalam politik tidak ada
istilah mustahil. Misalnya, PAS boleh berpecah mengikut negeri dan menjalin
kerjasama dengan PKR atau PPBM.
Misteri Agamawan
Saya yakin banyak orang
dan pihak cuba mendalami dan memahami apa yang sebenarnya berlegar di dalam
benak kepimpinan PAS yang kini didominasi oleh golongan agama.
Walaupun saya sudah
mengenali PAS sejak zaman remaja saya pada tahun 1960-an, ikhlas saya katakan
bahawa adalah lebih rumit memahami tindak-tanduk agamawan PAS daripada memahami
golongan bukan agama yang telah ditendang keluar pada pemilihan pucuk pimpinan
2015.
 |
| Muktamar PAS 2015 tolak kepimpinan profesional |
Mungkin saya terlalu jahil
untuk memahami roh suci agamawan PAS maka saya keliru dengan usik-mengusik dan
cinta berahi yang semakin semerbak di antara ketua-ketua PAS dengan para
pembesar Umno/Barisan Nasional.
Saya faham tindakan
agamawan PAS menggunakan ortodoksi dan retorik agama untuk menyingkirkan
golongan profesional. Mereka berasa terancam oleh kecanggihan golongan ini dan peningkatan
pengaruh mereka di kalangan ahli dan penyokong parti.
Selepas kematian Tok Guru (Datuk Seri) Nik Abdul Aziz Nik Mat pada bulan Februari 2015,
golongan agamawan PAS yang diketuai Tuan Guru (Datuk Seri) Abdul Hadi Awang bimbang
mereka tidak dapat lagi mengawal golongan profesional yang semakin berpengaruh.
Kumpulan profesional
ini amat berjaya menjalin kerjasama dengan parti-parti Pakatan Rakyat (PR) dan pada
masa yang sama menarik sokongan golongan bukan agama untuk menjadi ahli dan
penyokong PAS.
Ini mencetuskan
kebimbangan di kalangan agamawan bahawa pengaruh mereka mungkin terhakis dan pada
satu masa nanti PAS akan diambil alih oleh golongan bukan agama.
Dalam kaitan ini, amat jelas
perbezaan martabat ilmu, pegangan agama dan keyakinan diri di antara Nik Abdul
Aziz dengan Abdul Hadi. Nik Abdul Aziz mengamalkan dasar keterangkuman ummah
manakala Abdul Hadi mengamalkan dasar eksklusif golongan agamawan.
Umno Menagguk
Kekacauan dalam Pas ini disedari
oleh kepemimpinan Umno, khususnya (Datuk Seri I Mappadulung Daeng Mattimung
Karaeng Sandrobone Sultan Abdul Jalil) Mohd Najib Abdul Razak.
Dasar dan pendekatan
Abdul Hadi dan Mohd Najib sama. Kedua-duanya telah menyingkir golongan yang tidak
sebulu dengan mereka daripada pucuk pimpinan parti dan menjadikan parti
masing-masing khusus untuk yang setia dan dengar kata saja.
 |
| Dasar Najib dan Abdul Hadi serupa |
Kedua-dua mereka
memimpin parti yang pecah dan menghadapi pencabar baru yang tahu kelemahan
mereka. PAS ditentang oleh Amanah dan Umno oleh PPBM.
PAS lega Umno berpecah
dan Umno lega PAS berpecah. PAS yakin Umno lemah dan Umno yakin PAS lemah. Atas
dasar itu, mereka yakin mereka kini boleh bekerjasama.
Umno tidak pernah mahu
PAS berkembang dan menjadi kuat. Tanpa golongan profesional, sumber idea dan
kewangan PAS kering. PAS terpaksa kembali mengemis sedekah dan derma.
Bagi Mohd
Najib yang mengamalkan dasar “wang adalah raja”, masalah kewangan PAS ibarat orang
mengantuk disorongkan bantal. Umno masih banyak duit – duit parti dan duit negara.
Tidak hairanlah kalau
cinta berahi Mohd Najib-Abdul Hadi mekar umpama bunga lepas kemarau – sama bau
dan sama warna.
Itulah sebabnya amat
sukar bagi PKR dan PPBM membawa PAS ke meja perundingan walaupun ada pemimpin
PAS yang menolak kemungkaran Umno/BN dan tahu kerjasama dengan parti Mohd Najib
itu akan membawa kemudaratan kepada PAS.
Kemungkinan Ditolak
Sesiapa saja yang faham
politik akar umbi Umno dan PAS tahu bahawa adalah mustahil bagi kedua-dua buah
parti itu memujuk atau memaksa ahli dan penyokong mereka menerima satu sama
lain.
Kewujudan Umno dan PAS adalah
kerana mereka saling bermusuhan. Ramai orang Umno dan segelintir orang PAS
menjadi kaya raya kerana permusuhan itu.
Kalau Umno dan PAS
berpakat secara langsung atau secara taktikal melawan PH, belum tentu habuan itu
berterusan atau menjadi lebih besar. Sebaliknya ia mungkin menguncup dan
terpaksa dikongsi di antara Umno dan PAS.
Yang nampak jelas ialah
Umno akan menggunakan kekayaannya untuk membeli PAS dalam usaha melagakan PAS
dengan PH. Dengan cara itu Umno berharap boleh menyelam sambil minum air.
Agamawan PAS sendiri mungkin
sudah menerima hakikat bahawa PAS akan kalah teruk kalau bertanding
bersendirian. Bukan kepada PH tetapi kepada rakan kongsinya BN.
Di pihak yang lain pula,
walaupun kerjasama dengan Umno tidak menjanjikan kemenangan tetapi
sekurang-kurangnya mereka berpeluang mendapat duit daripada Umno dan kerajaan.
Duit sangat penting
dalam PRU kali ini kerana itulah batu azimat Mohd Najib.
Setelah berjaya
memiskinkan rakyat jelata dengan menghapuskan berpuluh bilion ringgit subsidi
dan mencukai mereka melalui GST atas nama transformasi ekonomi, Mohd Najib
berharap gula-gula pilihan raya seperti BR1M, bantuan khas dan penanak nasi
akan memberikan beliau kemenangan.
PAS memerlukan duit dan
tidak ada orang yang lebih berduit daripada Mohd Najib. Jadi hendak tak hendak,
sama ada duit Mohd Najib itu haram, halal, sunat atau makruh, Abdul Hadi
terpaksa menimbangkannya.
Kalau pada pendapat
beliau, tidak ada empat orang saksi alim dan suci yang mengeluarkan fatwa
mengatakan duit Mohd Najib itu haram, maka bolehlah PAS menerimanya kalau
mahu.
Wallahuaklam.
No comments:
Post a Comment