SUDAH agak
lama saya tidak memberikan sebarang komentar mengenai isu Kristianisasi
di dalam parti-parti politik, khususnya DAP. Ini kerana saya menunggu
hasil siasatan pihak polis terhadap laporan saya ke atas Speaker Dewan
Undangan Negeri Selangor, Hannah Yeoh, selain hasil siasatan pihak polis
terhadap laporan saya ke atas Pengerusi PKR Sarawak, Baru Bian,
selesai. Bagaimanapun, apabila dirujuk kepada pegawai penyiasat, saya
dimaklumkan bahawa siasatan masih belum selesai dan akan mengambil
sedikit masa.
Dalam pada
itu, seorang pemimpin DAP Pulau Pinang bernama Joshua Woo Sze Zeng,
seorang bekas pegawai khas Ahli Parlimen Bukit Mertajam, Steven Sim Chee
Keong, yang merupakan Ahli Majlis Perbandaran Seberang Perai yang baru
dilantik bagi sesi 1 Januari 2017-31 Disember 2017, kelihatan
terus-terusan membela DAP dan menghentam saya, selain Ketua Eksekutif
Pusat Penyelidikan dan Advokasi Hak Asasi Manusia (CENTHRA), Azril Mohd
Amin, di dalam pelbagai media di atas tulisan kami dalam isu
Kristianisasi.
Selain
provokasi di dalam media sosial, tulisan Joshua Woo turut diterbitkan
oleh beberapa buah portal berita seperti Malay Mail Online dan Free
Malaysia Today, antaranya adalah yang bertajuk “Three Things About
‘Evangelicalism’ Malaysians Should Know” pada 17 Jun, “CENTHRA’s
Fondness To Scapegoat Evangelicalism” pada 4 Julai dan “I Will Quit DAP
If It Is A Christian Party” pada 6 Julai. Melalui tulisan beliau ini,
Joshua Woo cuba menggambarkan kononnya saya, selain Azril, jahil
mengenai Kristianisasi dan DAP kononnya tidak terbabit dengan aktiviti
ini.
Di dalam
tulisan beliau pada 17 Jun, Joshua Woo umpamanya menyifatkan saya,
selain Azril, sebagai “religious illiterate” dengan menyebut: “The
controversy surrounding the “Jubilee Jerusalem” events, “Christian
Dominionism,” and “Evangelicalism” has once again proved the poor level
of religious literacy in general and inter-faith understanding in
particular in the country. Turut disebut ialah: “Evangelicalism” is not
an ideology about domineering the world, or support present-day Israel,
or convert Muslims, or all of these combined.”
Di dalam
tulisan beliau pada 4 Julai pula, Joshua Woo cuba memisahkan “local
Christians” dari insiden pemelukan agama Kristian di Malaysia dengan
menyebut: “In the present information age, people have easy access to
knowledge of all religions. We can read up on the Internet or books, or
watch online videos or listen to podcast to learn about whichever
religion that we are curious about.” Tambah beliau: “Fault(ing) the
local Christians’ propagation work as the cause of Muslims’ conversion
seems to be an attempt to scapegoat the local Christians.”
Seterusnya,
di dalam tulisan beliau pada 6 Julai, Joshua Woo melabelkan saya, dan
mungkin juga Azril, sebagai “ignorant” dengan menyebut: “The allegation
that DAP is a Christian political party or has a “Christian agenda” is
the product of dual ignorance: ignorance of the party’s vision and
political framework, and ignorance of how Christians relate to political
activism. It is all the more surprising when such ignorance is
displayed by university lecturers and directors of institutes and
organisations that specialise in political analysis.”
Tulisan
terbaru Joshua Woo ini memaksa saya memeriksa tulisan yang pernah beliau
hasilkan selama ini bagi mencari sebab mengapa beliau kelihatan
bersungguh-sungguh menghentam saya, selain Azril. Hasil pemeriksaan saya
ini agak mengejutkan kerana rupa-rupanya beliau pernah menghasilkan dua
buah buku yang diterbitkan di Singapura pada tahun 2011 (bertajuk “The
Bible and the Ballot: Reflections on Christian Political Engagement in
Malaysia”) dan pada tahun 2014 (bertajuk “The Gospel, Sociopolity, and
Malaysian Society”).
Tertera
dalam nota editor buku “The Gospel, Sociopolity, and Malaysian Society”
ini pengakuan bahawa evangelis di Malaysia menekankan penglibatan
politik sejak Pilihan Raya Umum 2008: “Since the 2008 General Elections,
Malaysian evangelicals have embraced political involvement as an
integral part of their mission while still remaining committed to the
more traditional concerns for prayers and evangelism. For the first time
in Malaysian history all segments of the Malaysian church are now
committed to political involvement.”
Gesaan
supaya gereja melibatkan diri di dalam politik turut ada di dalam blog
beliau pada 17 Julai 2009 (Theology, Pulpit, And Socio-Polity): “I think
the pulpit can and should be the avenue to preach on socio-political
issues. Pulpits that have nothing to do with socio-political issues is
denying Christ as the authority above all powers and principalities. And
an apathetic pulpit is Christ-less.” Ia juga ada di dalam blog beliau
pada 16 Oktober 2011: “The Church should not float above politics… The
Church does not and should not be above politics”.
Menariknya,
Joshua Woo, di dalam buku ini, walaupun menyebut “whether a country is a
‘Christian nation’ or not is merely a matter of lebelling”, “it says
nothing about the state of the country” dan “hence it is out of mere
ignorance when certain anti-Christian groups accuse Christian citizens
of wanting to turn Malaysia into a ‘Christian nation’”, juga mengaku
bahawa mungkin ada kumpulan Kristian yang berhasrat begitu: “Perhaps
there are indeed Christian groups that harbour such desire (to turn
Malaysia into a ‘Christian nation’)”.
Lebih
menarik lagi ialah Joshua Woo, di dalam buku ini, memperkenalkan diri
beliau sebagai seorang paderi: “A Presbyterian preacher, council member
of the Synod Youth Council of the Presbyterian Church in Singapore, and
part of the editorial committee of the denominational newsletter The
Presbyterian Express”. Bahawa beliau seorang paderi dan evangelis turut
diakui di dalam blog beliau pada 19 Julai 2012 (How To Decide Which
(Pastoral?) Job To Take?) pada 30 Mei 2013 (My Experience With A
Localized Face To Faith Program).
Dedah
beliau di dalam blog beliau pada 4 Mei 2015 (A Word On Church Growth
Methods), matlamat Kristian adalah menjadikan setiap orang penganutnya:
“Christianity is a missionary faith. It aims to make everyone into
Christ’s disciples. Thus, numerical growth is a major characteristic of
the faith since its beginning. All believers are to share the gospel to
everyone they know in order to increase kingdom membership. It is not
difficult to achieve numerical growth because there are time-proven
methods that guarantee increased membership.”
Dedah
beliau di dalam blog beliau pada 2 Mac 2015 (A Response To Islamic
Information & Services Foundation’s Distribution Of Translated
Quran) pula, Qur’an yang diedarkan secara percuma oleh Institut
Kefahaman Islam (IKIM) perlu diambil oleh penganut Kristian bagi tujuan
evangelical (for evangelical purpose). Tegas beliau: “Reading other
religious texts help us to understand how best to communicate with the
religious others when we share our perspective of Christianity. Besides
facilitating mutual understanding, it also enables us to introduce our
faith to them with illustrations and analogies that are relevant to
them.”
Tambah
beliau lagi, penganut Kristian tidak perlu menolak dari menggunakan dana
yang dikeluarkan oleh kerajaan untuk menyebarkan Islam untuk kerja
evangelisasi dan pembinaan keamanan Kristian: “Christians should not shy
away from making use of the state’s designated funds for Islamic
proselytisation for our own Christian evangelisation and peace-building
work. If they distribute free Quran, we take and learn it. If they give
out Islamic theological books, we include them in our seminaries’
library for research. If they have funds for further education in
Islamic Studies, we take it and gain expertise in the field.”
Pendirian
Joshua Woo terhadap sekularisme juga sangat menarik. Di dalam blog
beliau pada 10 Januari 2010 (Secular & Non-Secular Polity Vis-A-Vis
Inter-Religious Relation), beliau menyatakan Malaysia tidak pernah
menjadi sebuah negara sekular (Malaysia has never been a secular state).
Di dalam blog beliau pada 1 September 2010 (Secularists Are Often
Clueless About The Real World) pula, beliau menghentam teruk golongan
sekular dengan menyifatkan mereka “basically ignorant of the basic
characteristic and nature of contemporary modern politics, including the
one–secularism–which they are dedicated to propagate” dan dengan
menggesa mereka “to come out from their coconut husk”.
Hakikat
bahawa Joshua Woo melihat politik dari sudut keagamaan juga terlihat di
dalam cara beliau mengaitkan Pilihan Raya Umum Ke-12 pada 8 Mac 2008
dengan ajaran agama Kristian. Tulis beliau di dalam blog beliau pada 7
Mac 2008 (Today’s Friday, Tomorrow’s Saturday, & SUNDAY Is Coming!),
sehari sebelum hari pengundian: “I’ve just arrived home this morning
for tomorrow. Not a mere ‘tomorrow’ as in a particular event which is
taking place tomorrow, namely the national election. But for the
‘tomorrow’ which Jesus saw, which His disciples experienced, which
Malaysia desperately need and deprived of.”
Apa pun,
pendedahan beliau mengenai Ahli Parlimen Bukit Mertajam, Steven Sim Chee
Keong, yang beliau sifatkan di dalam blog beliau pada 3 September 2009
(TTC’s Day Of Prayer 2009) sebagai “is always around”, pada 23 November
2009 (Friedrich Ebert Stifung Conference In Penang) sebagai “a
Christian” dan pada 12 November 2014 (Faith, Reason, And Feminist
Movement: Letter To Boo Su-Lyn) sebagai “my very good friend”, adalah
jauh lebih menarik. Ini kerana beliau memperkenalkan Steven Sim di dalam
blog beliau pada 31 Disember 2005 sebagai seorang pendakyah Kristian,
atau lebih tepat, “a missionary (or missionary pastor to be) who just
got back from a mission conference in Africa”.
Malah,
Joshua Woo mendedahkan di dalam blog beliau pada 3 November 2009 (Here
And There) mengenai betapa beliau menghabiskan satu minggu untuk
mengarang bersama Steven Sim “a theological response towards Malaysia’s
2010 Budget”. Sesuai dengan namanya, tulisan yang disiarkan di dalam
laman web The Micah Mandate pada 4 November 2009 ini mengulas kandungan
Bajet Malaysia 2010 dari sudut keagamaan, iaitu agama Kristian. Selain
diselang-selikan dengan petikan dari Bible, tulisan ini mempersoalkan
keistimewaan sosio-ekonomi dan politik Bumiputera: “We are still seeing
racial categorization in our economy. Malaysians are still divided into
Bumiputera and non-Bumiputera, with the former accorded certain
socio-economic and political privileges such as quotas and special
subsidies.”
Turut
disebut di dalam ulasan ke atas kandungan Bajet Malaysia 2010 ini adalah
keperluan untuk gereja bukan sahaja mencari rekrut, tetapi turut
terlibat dalam politik secara praktikal: “Our reaching out has been
restricted to “reaching out to bring ’em in”, our evangelism,
proclaiming of the good news, has been restricted to holy club
recruitment drives. With many Christians taking up the challenge of
participation rather than isolation, especially in the arena of
politics, it is crucial for the Church to be able to bless their
endeavors not merely with words and prayers, but also by theological
praxis (actions/practices).”
Joshua Woo
juga mendedahkan di dalam blog beliau pada 12 November 2014 (Faith,
Reason, And Feminist Movement: Letter To Boo Su-Lyn) mengenai betapa,
sejak terlibat di dalam politik dan menjadi Ahli Parlimen, Steven Sim
menjadikan kesaksamaan gender salah satu keutamaan beliau, termasuk di
dalam Majlis Perbandaran Seberang Perai, dan betapa ini diasaskan kepada
ajaran Kristian: “When I ask him what inspires his activism for gender
equality, without hesitation he replies that it is the “Jewish prophetic
tradition” mirrored through the life of Jesus Christ. In particular,
the passage of Micah 6:8, “[W]hat does the Lord require of you? To act
justly and to love mercy and to walk humbly with your God.” Here is
someone whose advocacy for equality is based on the Christian
tradition.”
Saya
sebenarnya cukup pelik dengan cara Joshua Woo cuba berlagak sebagai
pakar dalam bidang agama Kristian walhal sewaktu belajar selama tiga
tahun di Trinity Theological College, Singapura, dahulu beliau mengaku
beliau hanya mendapat gred rendah yang menyebabkan beliau tidak dapat
memohon untuk menyambung pengajian ke peringkat lebih tinggi. Ini
terkandung di dalam blog beliau pada 20 Januari 2011 (Second Year,
Second Semester): “And due to that my overall grade is affected. I got
comments that my assignment had no theological reflection, empirical
support, etc. Now I can’t even apply for postgraduate studies as my
grade doesn’t meet the minimal requirement (which I was told is B+).”
Begitu
juga dengan cara beliau mewarwarkan diri beliau sebagai “an alumni of
Cambridge University’s Inter-Faith Programme” walhal program itu hanya
mengambil masa selama tiga minggu sahaja berbanding pengajian selama
tiga tahun dengan gred rendah beliau di Trinity Theological College,
Singapura, yang tidak pula diwarwarkan. Kisah beliau di Cambridge
University ini ada di dalam blog beliau pada 31 Disember 2013 (Gratitude
For 2013): “I received scholarship from Cambridge University to attend
their summer school on inter-faith issues. It was a great experience to
study at one of the top universities in the world. I vividly remember
the moment I first saw Cambridge on the bus. My heart was filled with so
much joy that I couldn’t stop thanking God for the opportunity. David
Ford, the Regius Professor of Divinity, gave me a ride to the Madingley
Hall, where the program was held. Jews, Christians, and Muslims spent 3
weeks learning, engaging, eating, and living together.”
Turut
tidak diwarwarkan adalah hakikat betapa Joshua Woo menghabiskan masa
selama 12 tahun di Singapura, 5 tahun daripadanya bekerja di sebuah
institusi Kristian (ORTV), 3 tahun daripadanya belajar di sebuah
institusi pengajian tinggi Kristian (TTC) dan entah berapa tahun
daripadanya menjadi paderi di sebuah gereja Kristian (TPC). Turut tidak
diwarwarkan adalah hakikat betapa Joshua Woo sering memuja pemimpin
Singapura, terutamanya Lee Kuan Yew, malah menyambut jubli emas
Singapura, dan mengeji pemimpin Malaysia (lihat antaranya di dalam blog
beliau pada 10 Februari 2008 (Why Can’t Both?), pada 30 Oktober 2014
(SG50 And Christianity’s Jubilee), pada 9 April 2015 (Michael Barr
Twisting Lee Kuan Yew’s Words?) dan pada 12 Ogos 2015 (Back To Singapore
During SG50 Weekend).
Nota:
Sebelum menjadi Ahli Parlimen Bukit Mertajam, Steven Sim adalah bekas
Pegawai Khas Ahli Parlimen Bukit Mertajam, Chong Eng, dan bekas Ahli
Majlis Perbandaran Seberang Perai sebagaimana Joshua Woo adalah bekas
Pegawai Khas Ahli Parlimen Bukit Mertajam, Steven Sim, dan sekarang
adalah Ahli Majlis Perbandaran Seberang Perai.
*Pengarah Pusat Kajian Politik Malaysia (Mapan) Universiti Utara Malaysia (UUM) Dr Kamarul Zaman Yusoff
Tiada ulasan:
Catat Ulasan