ULASAN | Baru-baru ini,
Dr Mahathir Mohamad mendakwa pentadbiran dahulu terlalu memanjakan
penjawat awam sehingga perbelanjaan pengurusan negara meningkat
berbanding era beliau sebelum ini.
Pertama, kita mesti melihat jumlah dan nisbah kakitangan awam berbanding penduduk negara ini.
Misalnya, pada 2003, dengan populasi kira-kira 25 juta orang, penjawat awam kita ialah kira-kira sejuta orang. Ini bermakna, nisbah penjawat awam kepada populasi penduduk adalah 1:25.
Kini - pada 2018 - jumlah saiz populasi kita ialah seramai 32.4 juta orang dengan kekuatan penjawat awam seramai 1.62 juta orang. Ini menjadikan nisbah penjawat awam kepada populasi penduduk adalah 1:20.
Lebih penting kita mesti melihat siapakah golongan atau sektor yang membentuk peratusan terbesar dalam keseluruhan komposisi penjawat awam di negara kita.
Mereka ialah dari sektor pendidikan seperti guru, anggota keselamatan seperti tentera, polis, pegawai kesihatan dan lain-lain.
Padan dengan keperluan
Jadi, jika digabungkan kesemuanya - seperti yang dilakukan oleh Malaysia - sudah pastilah jumlah mereka juga amat besar dengan anggaran nisbah kira-kira 1:10.
Jumlah ini hampir dua kali ganda lebih ramai berbanding Malaysia.
Begitu juga dengan nisbah perkhidmatan awam kepada populasi penduduk di negara lain seperti Jerman (1:16), UK (1:11), AS (1:14), Australia (1:12) dan New Zealand (1:13).
Ini bermakna jumlah kakitangan awam Malaysia sebenarnya tidak besar, sebaliknya berpadanan dengan keperluan dan nisbah populasi penduduk negara.
Zaman sudah berubah, populasi kita bertambah, orientasi dan bentuk kerja hari ini juga sudah tidak sama seperti dulu.
Kita tidak boleh bandingkan semua perkara dengan zaman silam. Seolah-olah sejak 10 hingga 15 tahun kebelakangan ini tidak ada apa-apa yang berlaku kepada negara kita.
Kedua, kita perlu bersetuju bahawa sumbangan kakitangan awam dalam pengurusan serta pembangunan negara sangat besar dan penting. Tidak ada kerajaan biar dari mana-mana parti sekalipun yang dapat menafikan perkara ini.
Jadi, saya bersetuju dengan pandangan yang melihat kenyataan perdana menteri sebagai tidak wajar.
Sebaliknya, beliau perlu mengambil pendekatan untuk mengukuhkan keupayaan dan kecekapan perkhidmatan awam.
Rendah, tak kompetetif
Malah, kerajaan mesti menawarkan insentif yang menarik untuk menggalakkan bakat-bakat terbaik bangsa kita menyertai perkhidmatan awam.
Ketiga, perdana menteri mendakwa kenaikan gaji dua kali setahun juga menyebabkan penjawat awam dimanjakan dan ia menyebabkan kos sara hidup meningkat dan perbelanjaan negara tinggi.
Kalau
kita semak semula, salah satu naratif kerajaan semasa kempen PRU ialah
gaji kepada tenaga kerja Malaysia yang rendah dan tidak kompetitif.
Jadi, jika kerajaan sebelum ini telah mengambil langkah proaktif dan adil dengan menaikkan gaji perkhidmatan awam, ia suatu langkah baik yang wajar disokong dan terus ditambah baik. Bukannya dipertikaikan tanpa asas yang jelas.
Lebih penting, tanpa kenaikan gaji sekali pun harga barang akan tetap naik.
Hujah yang menuduh bahawa kenaikan gaji kaki tangan awam adalah faktor yang menyumbang kepada kenaikan harga barang adalah sangat tidak tepat dan tidak logik.
Ia ibarat satu naratif dan alasan baharu yang dikeluarkan oleh kerajaan semasa akibat kegagalan mereka untuk mengawal harga barang.
MOHAMED KHALED NORDIN ialah naib presiden Umno.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan