[ULASAN] Tanyalah mana-mana veteran atau otai
reformasi betapa meluapnya semangat dan kebencian mereka terhadap
tindakan-tindakan "keras dan kejam" Tun Dr Mahathir Mohamad terhadap
tuntutan mereka membebaskan Anwar Ibrahim.
Bagi mereka Anwar adalah lambang demokrasi dan ikon harapan masa depan
negara. Anwar adalah pejuang menentang kebobrokan yang mula menggunung
dalam rejim Dr Mahathir.
Walaupun Dr Mahathir cuba menggambarkan Anwar terpalit dengan aktiviti
tidak bermoral, gerakan reformasi tidak juga surut. Ini berkat
kekentalan semangat reformis.
Justeru apabila Mahathir cuba menguji popularitinya selepas lahirnya
gerakan reformasi dalam pilihanraya umum 1999, beliau terpaksa akur
betapa rakyat Melayu khususnya sudah menjauhi Umno dan BN.
Umno hilang kuasa di Kelantan, Terengganu dan nyaris Kedah.
Ringkasnya, yang mencetuskan gerakan menuntut reformasi di Malaysia
pada penghujung abad kedua puluh ialah Mahathir sendiri. Sebagai perdana
menteri, tindak tanduknya menjengkelkan banyak pihak.
Faktor utama yang menguja rakyat keluar beramai-ramai menuntut
pemugaran sistem kehidupan dan perundangan di Malaysia ialah apabila
Mahathir bertindak membunuh kerjaya timbalannya, Datuk Seri Anwar
Ibrahim pada 1998.
Pertentangan hakiki di antara kedua pemimpin itu ialah soal ekonomi
yang amat mendesak ketika itu. Mahathir menyalahkan saudagar matawang,
George Soros memanipulasi nilai matawang negara-negara rantau ini.
Bagaimanapun beban kesalahan yang sebenar ditimpakan ke atas Anwar
Ibrahim yang mempunyai pendekatan yang agak berbeza dengan beliau untuk
memandu Malaysia membebaskan diri daripada kesuraman ekonomi ketika
itu.
Tuduhan terhadap Anwar bangkitkan semangat reformasi
Namun Anwar perlu membayar hutang perbedaan pendapat dengan bosnya itu
apabila dituduh sebagai mempunyai agenda untuk "merampas tampuk
pemerintahan Malaysia daripada Mahathir".
Ramai kawan Anwar yang diragut kebebasan mereka. Ada yang ditahan di
bawah pelbagai kesalahan. Sekonyong-konyong mereka diburu dan ditahan
untuk "disejukkan sedikit semangat reformasi mereka".
Ramai penyokong Anwar yang hilang pekerjaan dan perniagaan mereka
diganggu-gugat. Namun asakan sedemikian tidak melemahkan semangat
reformasi.
Maka meluaplah amarah rakyat. Reformasi tiba-tiba menjadi istilah
keramat dalam penentangan terhadap Mahathir yang menggunakan semua
cabang dan ranting kuasa sebagai perdana menteri untuk memadamkan api
reformasi itu.
Simpati rakyat pada nasib Anwar terbawa-bawa keluar negara. Ramai umat
Melayu yang mengerjakan umrah atau haji membawa pulang cerita betapa
orang Islam lain sudah maklum betapa zalimnya Mahathir terhadap Anwar.
PKR muncul sebagai usaha jatuhkan Mahathir
Lantaran iltizam, istiqamah dan kepintaran penggerak reformasi,
Mahathir 'panas punggung' dan mulai gentar menghadapi pilihanraya umum
ke-11.
Serentak itu lahir kesedaran untuk menubuhkan wadah politik baru bagi
menjunjung gerakan reformasi dan lahirlah Parti Keadilan Nasional yang
kemudian mekar menjadi Parti Keadilan Rakyat.
Sasaran utama gerakan rakyat itu ialah untuk menumpaskan Mahathir dan
partinya, Umno-BN. Secara langsung landskap politik negara mula berubah.
Bila dunia terasa semakin sempit baginya pada 2003, Mahathir
menyerahkan tampuk pemerintahan negara dan parti kepada Tun Abdullah
Badawi yang mendapat jolokan "Mr Clean".
Khabar persaraan Mahathir dari senario politik negara disambut dengan
mesra oleh rakyat yang memberikan BN dan Umno kemenangan terbesar dalam
sejarah politik Malaysia pada pilihanraya umum 2004.
Malangnya, prestasi cemerlang ini tidak menyeronokkan Mahathir yang
berasa legasi pemerintahannya selama lebih 22 tahun, terancam. Kelemahan
Pak Lah dihamburkan dan dikritik di tengah-tengah masyarakat.
Mahathir giat berusaha menjatuhkan Pak Lah hingga beliau berlakon
merajuk dan keluar Umno. Kini Mahathir mengulangi tabiat yang sama
dengan berhenti menjadi ahli Umno untuk menumbangkan Datuk Seri Najib
pula.
Mahathir dulu ditentang kini ditatang
Namun yang lebih menggusarkan ialah sikap pemimpin parti yang lahir
daripada gerakan reformasi. Tiba-tiba mereka menjadi pelupa dan pemaaf.
Asal usul perjuangan politik mereka ialah menentang Mahathir tetapi kini
mereka menatang Mahathir.
Ke mana pergi semangat reformasi mereka? Adakah kini mereka mahu
menyempurnakan perjuangan dengan mengambil Mahathir pula sebagai rakan
seperjuangan?
Baru 18 tahun berjuang, gerakan reformasi Malaysia sudah beralih arah
daripada menghapuskan pemerintahan kuku besi dan anti demokrasi yang
diamalkan Mahathir dan mengangkat beliau personaliti sebagai rakan.
Adakah Mahathir sudah berubah dan bertaubat sehingga gerakan reformasi
yakin bahawa perjuangan mereka sudah sempurna? Adakah ini cara membalasi
budi dan pengorbanan reformis tulen yang menderita dek kezaliman
Mahathir?
Memang benar dalam politik tiada permusuhan atau kerabat yang abadi. Mahathir yang dahulu musuh kini sudah menjadi kawan.
Namun Anwar masih dalam kurungan. Jika begini keadaannya, tentu ia
memberi isyarat bahawa Anwar sudah memberi restunya untuk bekerjasama
dengan Mahathir.
Yang membimbangkan ialah, tidakkah kini terserlah bahawa hakikat
sebenar perjuangan pemimpin-pemimpin reformasi ialah mahu berkuasa
sahaja. Soal dosa Mahathir boleh dilupakan begitu sahaja.
Ada reformis yang kehilangan kebebasan, pekerjaan, perniagaan dan juga
rumahtangga kerana reformasi, masih merawat luka perjuangan. Namun kini
PKR sudah menerima Mahathir sebagai rakan.
Dan, mungkin juga sebagai Ketua Umum perjuangan. Selamat datang Tun Dr Mahathir Mohamad, juara reformasi rakyat.
Maka, untuk apakah reformis bersusah payah sebelum ini?
Tiada ulasan:
Catat Ulasan